De preventieparadox: motiverend en demotiverend tegelijk

Onlangs las ik deze schitterende en vooral heel herkenbare tekst van filosoof Maarten Boudry i.v.m. de preventieparadox. Ik noteerde als commentaar onder de link op LinkedIn: “The story of our life” (Als preventiedeskundige).

Je moet als preventieadviseur enige frustratie kunnen verdragen en die wordt deels veroorzaakt door de preventieparadox.

Als je je job namelijk goed doet, zullen er op termijn minder arbeidsongevallen gebeuren en zullen er minder mensen ziek worden van hun werk, maar gaan mensen zich tegelijk afvragen wat nu eigenlijk jouw functie is.

Ah ja, “want er gebeurt hier toch niet veel als het gaat over ongevallen of ziekte?”.

Demotiverend? Soms wel.

Net als die keer dat ik van een financieel manager de vraag kreeg om de aankoop van (duurdere) ergonomische bureaustoelen cijfermatig te onderbouwen.
Kon ik wel aantonen dat deze aankoop zou leiden tot minder musculoskeletale klachten en bijbehorende uitval?

Er werd ook gevraagd of ik daar a.u.b. de komende jaren cijfers over zou bijhouden die onomstotelijk aantoonden hoeveel euro’s er bespaard zouden worden op deze manier.

Haalbaar? Natuurlijk niet.

We mogen als werkgever of preventieadviseur ten eerste al niet weten waarom iemand afwezig is wegens “ziekte” – tenzij de werknemer dit vrijwillig meedeelt en dan nog…

Bijgevolg valt er ook geen correcte berekening te maken. Er zijn nog veel andere problemen met deze berekening die ik hier buiten beschouwing laat.

Om nog maar te zwijgen over de menselijke ellende die meestal abstract wordt gelaten in dit soort misplaatste kosten-batenanalyses.

Ook zonder al deze onmogelijke berekeningen vond ik de aankoop de juiste keuze.

Ik voelde aan mijn water dat door het aankopen van deze stoelen, er over de jaren heen zeker wel enig effect zou zijn – uiteraard gepaard gaand met de juiste instructies en begeleiding.

Dat is mijn motivatie en daar vind ik mijn voldoening: dat we wel degelijk een verschil kunnen maken hoewel we het “verschil” paradoxaal genoeg nooit exact kunnen kennen.

We kunnen het ons alleen inbeelden.

Uiteraard op een zo onderbouwd mogelijke wijze 😉. Een wetenschappelijk onderbouwde rêverie, nog zo’n paradox.

LAATSTE BLOGS IN DIT TOPIC

Boek een online sessie met Stijn Indenhoek en ontdek wat je nog allemaal over preventie kunt leren.